top of page

अंधार फार झाला...

अंधार फार झाला...

वचन



आई मला

रुजू दे ...

उदरात तुझा

फलू दे...!



जग मी

पाहीन

पदरात तुझा

वाढीने...!



प्रत्येक क्षेत्रात

राहीन अव्वल

मग साऱ्यांनाच

वाटेल नव्वल...!



आई SS मी- जाणते

तुझी व्यथा

मीच तर तुझा

स्वप्नातली परीकथा ...!



आई SS मला

वचन देशील ना ?

पप्पा, आजी, आजोबांना

माझासाठी विनयशील ना ?

माझासाठी विनयशील ना ??



व्यसन



नका व्यसन करू

नका जिवा वेठी धरू

जीवन मिळे एकदाची

काही करा पुरुषार्थ



फुका वाया जाऊ नका

घर- दारं फुंकू नका

पहा चिमण्यांची चेहरे

उगा भीक लागू नका



सुखे करा हो संसार

गुण्या गोविंदाने नांदा

व्यसने नाहीत बरी

घाव घाली वर्मावर



व्यसनाने काय साधे

उलट सारे काही जाते

पैसे जाई, पत जाई

लाख मोलाचा जीवही ..!

bottom of page