पुतळा...

उभारताय पुतळा

आज कशाला ?

कशाला आणताय

प्रेमाचा उमाळा ?

निमित्त पुतळ्याचे

सामोरे करता

फुकट भाव

मारून निघता

मागता रोज चंदा

जणू हाच धंदा

भरून येता गल्ला

मारू पाहत डल्ला

लोकांची करता

नुसती दिशाभूल

गळ्यात मात्र

तुमच्या फुलं

कसा बसा

पुतळा उभारता

सालातून मात्र

एकदाच सजवता

एव्हाना असते

पाखरांची वस्ती

डोईवर चालते

त्यांचीच मस्ती

थांबवाल का...

ही विटंबना ?

जपाल का हो...

त्यांच्या मूल्यांना ?

~~~~~

कवी डॉ.संजय जमदाडे

Recent Posts

See All

साठीच्या उंबरठ्यावर..

साठीच्या उंबरठ्यावर मी खूप खुश आहे, आता साऱ्या जबाबदारीतून मी मुक्त झालो आहे... मुलं शिकली मोठी झाली, स्वतःचं बरं वाईट समजायला लागली... दोनाचे चार त्यांचे हात झाले, आता ते संसारात रमायला लागले... त्या

स्वप्न..

साखर झोपेतलं स्वप्नही हल्ली फोल लागलं ठरायला, सांगा दोष काय त्याचा ? दर्जाही लागला ढळायला... साखर झोपेतलं स्वप्न पूर्वी उतरायचं सत्यात, आता ते स्वप्नच दिवा स्वप्न ठरू लागलीत... काळाच्या ओघात माणूस कि

गुड बाय...

घे निरोप जाता जाता हे लोटणाऱ्या वर्षा जे काही घडले घडविले इति: त्याची करून जा स्वागत आपण करूया आता नूतन वर्ष येता करुनी दूर द्वेष मनाचा विचार करू देश हिताचा होता एक सारी जनता तमा कशाची बाळगता सर्व जमे