एक शून्य
सारे ब्रह्मांड,
बाकी सारे
थोतांड...
रित्या हातांनी
आलो आपण,
रित्या हातांनी
जाणार आपण...
भाडोत्री आहे
आपलं शरीर,
इथेच हो
सोडून जाणार...
नकोच फुका
अभिमान,
पण असावा
स्वाभिमान...
ज्याची सोबत
आपण करू,
त्याची किंमत
नक्कीच वधारू...
येताना असलो
जरी शून्य सामान्य,
मात्र जाताना
व्हावे व्यक्ती असामान्य...
~ ~ ~ ~ ~
कवी डॉ.संजय जमदाडे
लातूर
साठीच्या उंबरठ्यावर मी खूप खुश आहे, आता साऱ्या जबाबदारीतून मी मुक्त झालो आहे... मुलं शिकली मोठी झाली, स्वतःचं बरं वाईट समजायला लागली... दोनाचे चार त्यांचे हात झाले, आता ते संसारात रमायला लागले... त्या
घे निरोप जाता जाता हे लोटणाऱ्या वर्षा जे काही घडले घडविले इति: त्याची करून जा स्वागत आपण करूया आता नूतन वर्ष येता करुनी दूर द्वेष मनाचा विचार करू देश हिताचा होता एक सारी जनता तमा कशाची बाळगता सर्व जमे